Green Book

Green Book, Kino Miejsce, Zakopane


INSPIROWANE PRAWDZIWĄ PRZYJAŹNIĄ TONY LIP & DR DON SHIRLEY

Nick Vallelonga, najstarszy syn Tony’ego „Lip’a” Vallelongi, dorastał słuchając opowieści o podróży swojego ojca z Donem Shirley. „To jest historia, towarzyszyła mi praktycznie przez całe życie, odkąd byłem dzieckiem”, mówi Vallelonga; dziś aktor, scenarzysta, producent i reżyser, którego filmografia obejmuje m.in. takie filmy jak „Deadfall”, „Stiletto” i nagrodzony niezależny western „Yellow Rock and Unorganized Crime”. Vallelonga już w wieku 12 lat wiedział, że zwiąże się z przemysłem filmowym, po tym jak on, jego brat Frank i jego ojciec Tony zagrali w „Ojcu chrzestnym”.
Tony Vallelonga, dorastał w nowojorskiej dzielnicy Bronx i otrzymał tam pracę w klubie nocnym „Copacabana”, gdzie był zatrudniony przez 12 lat. Był bramkarzem: witał zwykłych nowojorczyków, ale i gwiazdy, a wśród nich Franka Sinatrę, Tonny’ego Bennetta, Bobby’ego Darina. Chociaż Tony zakończył swoją edukację w siódmej klasie, to był wygadany i charyzmatyczny. Zyskał reputację i przydomek „Lip” (Warga), ponieważ był zdolny przekonać każdego do wszystkiego.
„Kiedy dorosłem, zdecydowałem, że zostanę reżyserem i będę opowiadał różne historie. Ta, którą poznałem dzięki ojcu, stała się jedną z tych, które musiałem zrealizować” – zapewnia Vallelonga. „To była część historii mojej rodziny, ale wiedziałem, że może też zainteresować innych. To opowieść o dwóch bardzo różnych ludziach, którzy się spotykają, poznają, razem podróżują i zmieniają wzajemnie pod wpływem tej znajomości. To historia, która podnosi na duchu szczególnie dziś, w pełnych podziałów i nietolerancji czasach, w których żyjemy”.
Podróż z Donem Shirleyem w 1962 roku po raz pierwszy otworzyła Tony’emu oczy na sytuację Afroamerykanów na południu Stanów; na upokorzenia, jakich doznają i rasistowskie prawo uprzywilejowanych białych. Prawa Jima Crowa, przyjęte jeszcze po wojnie secesyjnej, które pogłębiały segregację rasową na południu Stanów, określały miejsca, w których czarni mieszkańcy mogli jeść, spać, siadać, robić zakupy, a nawet spacerować. W niektórych miastach Afroamerykanom nie wolno było przebywać poza domem po zmroku. Groziło za to aresztowanie.
„To, czego doświadczył mój ojciec, podróżując z Shirleyem, zmieniło jego postrzeganie rzeczywistości, ponieważ nigdy wcześniej nie spotkał się z rasizmem w takiej postaci” – twierdzi Vallelonga. „To samo można zresztą powiedzieć o Shirley’u”.
Rzeczywiście, Shirley wiódł dość osobnicze życie, inne, niż większość Afroamerykanów w tym czasie. Studiował muzykę za granicą i w USA, a do tej pory koncertował na północy kraju. Kiedy Tony go poznał, Don mieszkał w luksusowym apartamencie w budynku Carnegie Hall; otaczał się eleganckimi, egzotycznymi przedmiotami. Znał kilka języków obcych i gustownie się ubierał.
Vallelonga wiedział, że pewnego dnia nakręci film o swoim ojcu i o tym rozdziale jego życia i dlatego nagrał wiele godzin materiału, w którym prawdziwy Tony opowiada swoją historię. Zdążył przed jego śmiercią w 2013 roku. Vallelondze udało się także zarejestrować wypowiedzi autentycznego Shirleya, którego poznał jako 5-letni chłopiec.
W 2013 roku, po ponad 50 latach przyjaźni, Tony Vallelonga i Don Shirley zmarli niemal w tym samym czasie. Tony odszedł 4 stycznia 2013 roku w wieku 82 lat, a Don 6 kwietnia 2013 roku w wieku 86 lat. Po okresie żałoby Nick Vallelonga powrócił do pomysłu na film i rozpoczął przygotowania. Dla Nicka „Green Book” to rodzaj metaforycznego testamentu ojca dla syna. Jednak nie tylko to. Nickowi zależało również, by ten film stał się hołdem dla wielkiego muzycznego talentu Shirleya: pianisty wirtuoza, kompozytora, muzyka, o którym legendarny Igor Strawiński powiedział, że osiągnął boskie wyżyny kunsztu i jest geniuszem.

ZŁOTE GLOBY 2019
Najlepszy Film – Musical albo Komedia
Najlepszy Scenariusz: Nick Vallelonga, Brian Hayes Currie, Peter Farrelly
Najlepszy Aktor Drugoplanowy: Mahershala Ali
Najlepszy Reżyser: Peter Farrelly (nominacja)
Najlepszy Aktor w Musicalu albo Komedii: Viggo Mortensen (nominacja)
NATIONAL BOARD OF REVIEW AWARDS 2018
Najlepszy Film Najlepszy Aktor: Viggo Mortensen
TORONTO INTERNATIONAL FILM FESTIVAL 2018
Najlepszy Film – Grosh People’s Choice Award (Nagroda Publiczności)
SCREEN ACTORS GUILD AWARDS 2019
Najlepszy Aktor Pierwszoplanowy: Viggo Mortensen (nominacja) Najlepszy Aktor Drugoplanowy: Mahershala Ali (nominacja)
CRITICS’ CHOICE AWARDS 2019
Najlepszy Film (nominacja)
Najlepszy Aktor: Viggo Mortensen (nominacja)
Najlepszy Aktor Drugoplanowy: Mahershala Ali (nominacja) Najlepszy Aktor w Komedii: Viggo Mortensen (nominacja)
Najlepszy Reżyser: Peter Farrelly (nominacja)
Najlepszy Scenariusz Oryginalny: Nick Vallelonga, Brian Hayes Currie i Peter Farrelly (nominacja)
Najlepsza Muzyka: Kris Bowers (nominacja)
AMERICAN FILM INSTITUTE AWARDS 2018 Najlepszy Film
oraz ponad 50 innych nagród i nominacji.