Zaczarowany flet

Zaczarowany Flet Zakopane Kino Sokół

Wersja familijna jednej z najpiękniejszych operowych baśni Świata

Opera w dwóch aktach. Akcja rozgrywa się w państwie Królowej Nocy i w świątyni Słońca. Akt I Książę Tamino wchodzi przypadkiem na terytorium państwa Królowej Nocy. Spotyka tam pokrytą piórami postać nadwornego ptasznika, Papageno, a trzy damy pokazują mu portret córki Królowej Nocy, Paminy. Sama władczyni prosi go o uwolnienie księżniczki, rzekomo więzionej przez złego czarodzieja Sarastra. W nagrodę obiecuje mu jej rękę. Książę wyraża zgodę. Otrzymuje czarodziejski flet – ochronę przed niebezpieczeństwami.
Jako towarzysza dostaje Papagena, zaopatrzonego w cudowne dzwonki. Mają oni podążać za trzema chłopcami. Po wyczerpującej wędrówce docierają w końcu do świątyni boga Słońca – Ozyrysa. Tu znajduje się Pamina, której strzeże Murzyn Monostatos. Sprytnemu Papageno udaje się dostać do świątyni i i uprowadzić księżniczkę.

Natomiast Tamino spotyka sędziwego kapłana, który oznajmia mu, że będzie mógł wejść do świątyni tylko wtedy, gdy wprowadzi go do niej przyjazna dłoń. Książę postanawia czekać na dalszy rozwój wypadków w pobliskim gaju, gdzie ku jego radości pojawia się Pamina z Papagenem. Za nimi wbiega ścigający ich Monostatos; zostaje on zmuszony dzwonkami Papageno do nieustannego tańca. W końcu przybywa też Sarastro – nie zły czarodziej, jak go przedstawiła Królowa Nocy, ale dobrotliwy, chociaż potężny, arcykapłan świątyni Słońca, która jest zarazem przybytkiem wiedzy i poznania. Oświadcza on Taminowi, że aby zdobyć Paminę, będzie musiał przejść szereg ciężkich prób.

Akt II Bohaterowie dowiadują się, że bogowie przeznaczyli Paminę na żonę Tamina. Książę musi jednak spełnić pewne warunki, żeby móc dostąpić z jej ręki zaszczytu wtajemniczenia i zasiąść w gronie wybranych w świątyni wiedzy. Tamino postanawia poddać się próbom. Papageno także się na to decyduje, zachwycony widokiem bliźniaczo do niego podobnej Papageny, którą w ten sposób będzie mógł zdobyć. Tymczasem przed Paminą pojawia się Królowa Nocy, rzeczywista przedstawicielka złych potęg. Nakazuje księżniczce zabić Sarastra i odebrać mu tajemniczy znak “siedmiokrotnego kręgu słońca”. Po zwycięsko przebytej próbie milczenia Tamino i Pamina przechodzą sprawdzian wiecznej rozłąki.
Pamina, przekonana o obojętności ukochanego, chce już zabić się otrzymanym od matki sztyletem, ale ratują ją trzej chłopcy towarzyszący Taminowi. Teraz następuje przejście dwojga młodych przez bramę strachu, którą przekraczają chronieni dźwiękami czarodziejskiego fletu. Po próbie ognia i wody, droga do świątyni poznania stoi już przed nimi otworem. Królowa Nocy zostaje pokonana. (Streszczenie libretta według "Przewodnika operowego" J. Kańskiego)