Świnica

Świnica przez Halę Gąsienicową

 
Świnica jest pierwszym od zachodu szczytem Tatr Wysokich (2301 m n.p.m.) oraz trzecim co do wysokości najwyższym punktem w Polsce dostępnym szlakiem turystycznym. Góra składa się z dwóch wierzchołków. Niższy położony na wysokości 2291m n.p.m. nazywany jest taternickim, ze względu na liczne drogi wspinaczkowe, które na niego prowadzą. Wyższy dostępny jest czerwonym szlakiem z Zawratu i od Świnickiej Przełęczy. Choć góra jest piękna i majestatyczna, budzi respekt i grozę królując nad otoczeniem. Bliskie położenie Kasprowego Wierchu i możliwość dostania się na grań kolejką przyciąga tłumy. Początkującym turystom do pokonania drogi na szczyt Świnicy pozostaje 466 metrów przewyższenia (2 godz. w jedną stronę) ze względu na poziom trudności poleca się zacząć od niższych i mniej technicznych partii Tatr.
 
Rejon: Tatry Wysokie
Punkt wyjścia: Kuźnice
Trudności: trasa trudna, w niesprzyjających warunkach bardzo trudna. Podejście zaczyna być strome już od Zielonego Stawu Gąsienicowego. Pomiędzy Świnicką przełęczą a szczytem Świnicy liczne łańcuchy asekuracyjne oraz duża ekspozycja
Czas przejścia: 5 godz. w jedną stronę
Długość trasy: 9 km w jedną stronę
Kolor szlaku: od Hali Gąsienicowej czarny, ze Świnickiej Przełęczy czerwony
Dojazd: busem z ronda Jana Pawła II lub taxi do dolnej stacji kolejki lub pieszo do dolnej stacji kolei Kasprowy Wierch (z ronda Jana Pawła II to 2 km)
 

Początek wycieczki na Świnicę

 
Wycieczkę zaczynamy w Kuźnicach, przy budce TPN obok potoku Bystra. W stronę Hali Gąsienicowej do wyboru mamy dwie drogi, przez Jaworzynkę lub Boczań. Po 2 godzinach docieramy do Schroniska PTTK Murowaniec. Można ominąć schronisko skręcając przy Betlejemce w prawo. Z racji na to, że przed nami jeszcze długa droga, zalecamy tutaj chwilkę odetchnąć i posilić się.
Po krótkim wypoczynku wybieramy czarny szlak, który ma długość 3.5 km, dojście na Świnicką Przełęcz z tego punktu zajmuje dwie godziny.
 
Początek ścieżki wyłożony jest kamieniami i ma niewielkie przewyższenia. Kierując się w zachodnią część Doliny Gąsienicowej możemy podziwiać Kościelec, Świnicę, Pośrednią Turnię, Skrajną Turnię i Beskid. Po 30 minutach docieramy do rozdroża, w prawo odbija żółty szlak na Kasprowy Wierch, my idziemy dalej czarnym. Po kolejnych 20 minutach kamienną drogą dochodzimy do Zielonego Stawu Gąsienicowego, który znajduje się w kotle polodowcowym u podnóża Skrajnej Turni. Powyżej stawu ścieżka wspina się na wał morenowy, gdzie mamy kolejne rozwidlenie dróg. Niebieski szlak prowadzi na Karb i dalej w dół na Czarny Staw Gąsienicowy, lub w górę na szczyt Kościelca. My trzymamy się dalej czarnego szlaku, który z każdym krokiem zaczyna się robić bardziej stromy. Teraz będzie już tylko pod górkę. Gdy zatrzymacie się złapać oddech idąc Świnicką Kotliną warto odwrócić się w stronę północną skąd rozpościera się widok na Uhrocie Kasprowe, Dolinę Gąsienicową, Kopę Magury, Podhale, Beskid Żywiecki i Gorce. Krocząc dalej skalnymi płytami i stopniami przecina się rumowisko. Szlak trawersuje w prawo w kierunku zbocza Pośredniej Turni. Podejście jest kondycyjnie wymagające. Na stromych skałach łatwo o potknięcie lub poślizgnięcie szczególnie przy niekorzystnych warunkach pogodowych. Po pokonaniu odcinka o długości kilometra oraz 360 metrów przewyższenia, wychodzimy na Świnickiej Przełęczy, w tym miejscu nasza droga łączy się ze szlakiem czerwonym, prowadzącym od Kasprowego Wierchu.

Piękne widoki podczas podejścia na Świnicę

Nad przełęczą wznosi się piramida Pośredniej Turni skąd rozpościera się widok na Tatry Zachodnie, Lipowskie Kopy, słowacki Krywań i Dolinę Cichą. Ze względu na duże zainteresowanie szczytem oraz wąskie fragmenty, na których miejscami wymijanie innych turystów stanowi spore utrudnienie najlepiej zrobić sobie krótki odpoczynek właśnie w tym miejscu. Jeżeli jesteśmy gotowi możemy ruszyć czerwonym szlakiem wprost na Świnicę. Początkowo nie ma trudności technicznych, droga prowadzi blokami skalnymi po stopniach. Po około 20 minutach dochodzimy do pierwszych łańcuchów, przy ich pomocy pokonujemy skalne spiętrzenie i docieramy do Żlebu Baltona. Opada on między dwoma wierzchołkami Świnicy do Doliny Walentkowej. Zaczynają się utrudnienia. Obejście żlebu poprowadzone jest po wyślizganych płytach, jest ono ubezpieczone łańcuchami. Mijanie innych turystów w tym miejscu jest niebezpieczne. W godzinach popołudniowych, gdy tłumy są największe tworzą się zatory, należy pamiętać o zasadzie, że więcej niż jedna osoba nie trzyma łańcucha!


Docieramy do szczerbiny nazywanej Wrótkami. Wąskie przejście, zza którego nie widać, czy ktoś jest po drugiej stronie skały. W tym momencie konieczne jest upewnienie się czy mamy drogę wolną tak by bezpiecznie pokonać fragment. Ponad żlebem szlak wspina się stromymi skałami kierując się na stronę Doliny Pięciu Stawów z panoramą na Tatry Wysokie. Szybko zdobywamy wysokość, a dobra rzeźba terenu ułatwia wspinaczkę, którą kontynuujemy aż do samego szczytu. Większa część drogi ma zamocowane łańcuchy. Kilka metrów poniżej wierzchołka zauważyć możemy czerwoną strzałkę, wskazuje ona drogę w stronę Zawratu (na szczyt Świnicy i w stronę Zawratu kolor szlaku jest taki sam). Następnie szlak skręca delikatnie w lewo, pozostaje nam ostatni trudny moment do przejścia. Jest nim prawie pionowa skała. Mimo posiadania żelaznych ułatwień, pokonanie jej może być kłopotliwe. Najważniejsze w tym momencie jest znalezienie odpowiedniego chwytu i zaplanowanie sobie kilku dalszych ruchów. Do osiągnięcia szczytu pozostaje przejście wąskiej grani na odcinku kilku metrów.

Panorama ze Świnicy

Panorama ze Świnicy zachwyca swoją różnorodnością. Od spokojnie prezentujących się zbocz Tatr Zachodnich po budzące respekt szczyty Tatr Wysokich. Swą ostrość ze szczytu pokazuje Orla Perć, za to Kościelec z tej perspektywy wydaje się być niewielki. U podnóża rozciąga się Dolina Pięciu Stawów, Dolina Gąsienicowa i słowacka Dolina Cicha.
 
Wejście na Świnicę od strony Zawratu jest dużo bardziej wymagające i technicznie trudniejsze niż ze Świnickiej Przełęczy. Należy pamiętać, że oba warianty polecane są osobom, które mają obycie z górami i są świadome przebiegu szlaku.
 
Świnica podczas burzy jest bardzo niebezpieczna. Jako najwyższa góra w okolicy przyjmuje się siebie wyładowania atmosferyczne. Przy załamaniu pogody należy jak najszybciej zacząć schodzić.

Zejście ze Świnicy

Schodząc ze szczytu mamy dwie opcje, możemy kontynuować wycieczkę i spod szczytu skręcić w lewo dalej szlakiem czerwony na Zawrat. Droga jest trudna, miejscami bardzo trudna. UWAGA!!! ze względu na obryw skalny szlak między Świnicą a Zawratem zamknięty do odwołania. Tą samą drogą możemy wrócić na Świnicką Przełęcz i dalej do Murowańca, lub iść dalej w stronę Kasprowego Wierchu i zejść z Przełęczy Liliowe również do Doliny Gąsienicowej.


 

Ciekawostki

• Nazwa góry według teorii dawnych górali wzięła się od wyglądu bocznej grani odchodzącej w stronę Zawratu, która przypomina świnię. Inni zaś twierdzą, ze to nie wygląd a „świński charakter” i trud wejścia przez pierwszych prekursorów turystyki był inspiracją w wyborze nazwy.
• Pierwsze wejście w wariancie letnim na wyższy wierzchołek Świnicy miało miejsce w 1867 roku, zimowe     w 1907r.
• Świnica była inspiracją dla Kazimierza Przerwy-Tetmajera, widok ze szczytu na Dolinę Wierchicichą opisał w jednym swoim wierszu.