NA NIBY - NAPRAWDĘ Lope de Vega - nowa odsłona

Na czym polega niezwykłość, oryginalność tego tekstu?

Co jest w nim takiego szczególnego, że tyleż z radością, co z niepokojem – chciałem (musiałem?) się z nim spotkać?

Bo – jak pisze – Pani Profesor Katarzyna Mroczkowska-Brandt w Przedmowie („Metateatralna dramatyzacja życia a obraz tajemnicy w dwóch kluczowych dramatach Lope de Vegi: „Rycerz z Olmedo” oraz „Na niby – naprawdę”): Mamy więc oto dzięki Magdalenie Pabisiak dostępne po polsku nowe oblicze Lope de Vegi. Dramat niezwykły, intrygujący, , tajemniczy, ciekawy psychologicznie i filozoficznie, eksperymentujący z formami metateatralnym.(...) „Na niby – naprawdę” należy do kategorii comedia de Santos, czyli sztuk opartych na żywotach świętych lub legendach o nich. Głównym bohaterem jest święty Genezjusz(…). Według legendy Genezjusz był zawodowym aktorem w czasach prześladowania chrześcijan za czasów Dioklecjana i nawrócił się w teatrze, grając w sztuce, która miała chrześcijan wyszydzać. (...) „Na niby – naprawdę” to metafora ŚWIATA JAKO TEATRU. Teatrum Mundi jest (...) w centrum struktury całego dramatu.

 

Złudność, krótkotrwałość, przemijalność ludzkiego życia, także życia władców tego świata. Vanitas vanitatum.

Fikcja staje się rzeczywistością...

Teatr w teatrze…

Iluminacja. Objawienie…

Miłość. Intryga. Gorycz zdrady.

 

Słowem – dramat dotykający Tajemnicy.

Tajemnicy Sztuki – Tworzenia.

Tajemnicy Istnienia.

MISTERIUM. 

Człowiek – artysta przekraczający kondycję ludzką przez sztukę.

 

Po „Dr Faustusie” Ch. Marlowe’a, „Sic et Non” wg „Abelarda i Heloizy” R. Duncana, „Wielkim Teatrze Świata” Calderona de la Barcy, „Benedictusie” wg „Salome” O. Wilde’a, „Barabaszu” P. Lagerkvista – „Na niby – naprawdę” to nasza kolejna próba stworzenia, może bardziej „pisania” (wszak ikony się pisze) Teatru Misterium.

 

Serdecznie dziękujemy Państwu Wandzie i Krzysztofowi Oleksowicz za pomoc w realizacji przedstawienia.

 

Spektakl dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

 

Podobnie z każdym aktorem,

A wszyscyśmy tu aktorzy,

Że straciwszy wątek boży

Gubimy się w ludzkiej roli.

- Lope de Vega